เหมันตคาม

เหมันตคาม (Snow Country) / 1948

เรื่องย่อ:

เรื่องราวของชายหนุ่มชนชั้นกลางจากเมืองหลวงผู้เดินทางโดยรถไฟในฤดูหนาว ลอดอุโมงค์เหยียดยาวเพื่อไปเสพสุขทางกายยังเมืองชนบทของญี่ปุ่นแห่งหนึ่งซึ่งถูกหิมะปกคลุม… ในการเดินทางครั้งที่สอง เขาลอบมองเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งร่วมตู้โดยสารเดียวกัน ก่อนจะพบว่าเธอลงสถานีเดียวกับตน นั่นคือจุดเริ่มแห่งนาฎกรรมชีวิตของสองหญิงหนึ่งชาย ซึ่งตกอยู่ภายใต้แรงขับเคลื่อนแห่งตัณหาที่อาจเรียกว่า ความรัก ความใคร่ ความหลงใหล และแรงปรารถนา ที่อยากผลักพาตัวเองให้หลุดพ้นไปจากความยากไร้ขัดสนประดามี กระทั่งหวังว่าชีวิตจะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่

เกี่ยวกับผู้เขียน:

ยาสึนาริ คาวาบาตะ (Yasunari Kawabata: 1899-1972) เป็นนักเขียนนวนิยายและเรื่องสั้นชาวญี่ปุ่น เขาเป็นชาวญี่ปุ่นคนแรกที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ในปี ค.ศ. 1968 เขาเข้าศึกษาทางด้านมนุษยศาสต์ เอกภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยโตเกียวอิมพีเรียล  ขณะเป็นนักศึกษา คาวาบาตะได้ก่อตั้งนิตยสาร Shin-shichō  (New Tide of Thought) และต่อมาเปลี่ยนคณะไปเรียนวรรณคดีญี่ปุ่น

หลังจบการศึกษา คาวาบาตะเริ่มมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักจากเรื่องสั้น เรื่องที่เป็นที่กล่าวขวัญถึงมากคือ ‘นางระบำแห่งอิซู’ กล่าวถึงความรักอีโรติกในวัยแรกรุ่นของคนหนุ่มสาว มีส่วนผสมระหว่างความโศกซึ้ง ขมขื่น และหวานชื่น ซึ่งงานต่อๆ มาของเขาก็ไม่ทิ้งลักษณะดังกล่าวนี้ อย่างไรก็ดี งานหลายชิ้นของเขามีลักษณะเหมือนจะไม่จบแต่จบ สร้างความหงุดหงิดให้ผู้อ่าน แต่เป็นเจตนาของเขาที่บอกว่าบทสรุปไม่สำคัญเท่าสิ่งที่เขาเขียนมาแต่ต้น เขาเปรียบเทียบว่างานของเขาเหมือนบทกวีไฮกุ

ทำไม The Curator แนะนำให้อ่าน:

ก่อนที่โลกจะรู้จักความเคว้งคว้างว่างโหวงในแบบฉบับของมูราคามิ มีนักเขียนญี่ปุ่นสายหว่อง-วาบหวาม ผู้มาก่อนกาล นามว่า ยาสึนาริ คาวาบาตะ โลกในนวนิยายของคาวาบาตะนั้นเป็นโลกที่เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยว มีเสน่ห์และแรงดึงดูดลึกล้ำ และ ‘เหมันตคาม’ เล่มนี้ ก็แสดงให้เห็นท่วงทำนองอันเป็นเอกลักษณ์ในงานของคาวาบาตะได้เป็นอย่างดี